Skip to main content

Galeria zdjęć z wycieczki na Szpiglasowy Wierch. Więcej o tej wędrówce poczytasz tutaj:

Czytaj

 

Ledwo wcisnęliśmy się na parking w Łysej Polanie. W Palenicy miejsc już nie było
Dojazd chwilę nam zajął, więc na szlaku sporo już osób. Większość wybierze jednak drogę do Morskiego Oka
Wodogrzmoty Mickiewicza. To znak, że do skrętu na Dolinę Pięciu Stawów już blisko
Leśny odcinek mija nam wyjątkowo dobrze
Ruch na szlaku duży, ale da się to przeżyć
W lesie ciągle jeszcze dominuje zielony
Pogoda jak na razie dopisuje. Z tego miejsca będziemy mieć jeszcze jakąś godzinkę
Potok Roztoka
Bajkowe widoki, ale nie zatrzymujemy się na długo.
Dolina Pięciu Stawów już blisko. Wkrótce zaczniemy podejście na próg ściany stawiarskiej
Dolina Roztoki
Takie widoki motywują do wysiłku
Rzut oka za siebie na Dolinę Roztoki
Siklawa przyciąga wzrok i słychać ją z daleka
W Dolinie Pięciu Stawów krajobraz już bardziej jesienny
Przed nami Szpiglasowy Wierch
Trudno się zebrać po przerwie w takim otoczeniu. Szpiglasowy Wierch jednak czeka
Kozi Wierch wreszcie zaczyna wyglądać jak góra
Widok na Wielki Staw Polski z podejścia na Szpiglasowy Wierch
Chyba idzie jesień
Zakosami do góry. W tle widać ludzi na przełęczy
Każdy w swoim tempie zmierza na spotkanie ze Szpiglasowym Wierchem
Szlak cały czas trawersuje zbocze, więc ciągle widać otoczenie Doliny Pięciu Stawów
Zaczynamy właściwą cześć wędrówki na Szpiglasowy Wierch
Chmury powoli pokrywają całe niebo, a krajobraz staje się trochę bardziej ponury
Ścieżka wije się wśród kamieni, ale jest oczywista
Chwilę ubolewam nad zachmurzonym niebem, ale szybko mi przechodzi. I tak jest ładnie!
Pogoda raczej kapryśna, ale mogło być gorzej. Na szczęście nie będzie padać
Szlak pnie się łagodnie i w początkowym fragmencie nie sprawia przeszkód
Tak z daleka wygląda podejście na przełęcz. Wkrótce sprawdzimy tam swoje możliwości
Kolejka do łańcuchów. Swoje trzeba odstać
Jeszcze chwilka i nadejdzie nasza kolej.
Zamiast trzymać sie łańcucha, wybieram kontakt ze skałą
Kawałek za nami, ale czeka nas kolejna kolejka. Nie każdy radzi sobie z tym miejscem
Ostatni fragment i znajdziemy się na Szpiglasowej Przełęczy
Droga z przełęczy na szczyt. Teren jest już tutaj łatwiejszy
Miedziane i ścieżka trawersująca w stronę Morskiego Oka
Widok w kierunku Doliny Ciemnosmreczyńskiej. Niżni Ciemnosmreczyński Staw w dole
Takim oto tanecznym krokiem zmierzam na zasłużoną przerwę
Wierzchołek trochę zatłoczony, więc szukamy sobie miejsca nieopodal
Zaciszna wnęka w sam raz na drugie śniadanie. Cisza, spokój i widoki
Pamniątkowe zdjęcie z Cubryną i Mięguszowieckim Szczytem
Szpiglasowa Przełęcz i Miedziane. Po prawej szlak zejściowy do Morskiego Oka
Z okolic szczytu widać sporo. W centrum Kozi Wierch. Częściowo granią na zdjęciu przebiega Orla Perć
Tak z góry wygląda ścieżka dojściowa na Szpiglasową Przełęcz
Widoki ciągle zachwycające i aż szkoda, że jest tak pochmurno
Rzut oka za siebie. Kawałek się już obniżyliśmy
Miło posiedzieć w towarzystwie takich szczytów
Cały czas w dół. Początkowo jest naprawdę ciekawie, ale droga szybko się nudzi
Schodzimy i schodzimy, a Morskie Oko ciągle daleko
Mnich w ciekawym otoczeniu. Rysy i Wysoka w tle
Ceprostradą w dół. Nie jest to mój ulubiony fragment szlaku
Ściezka na dół jest wygodna i bezproblemowa
Widok na Mnicha ze szlaku
Widok na schronisko i Morskie Oko ze szlaku
Kilka kroków na dół i ropozcznie się najtrudniejszy etap wycieczki. Asfalt z Morskiego Oka
Mięguszowieckie Szczyty i Mnich po prawej
Droga powrotna wygląda właśnie tak. Byle szybciej na dół
×