Skip to main content

Galeria zdjęć z wycieczki na Połoninę Caryńską i Wielką Rawkę. Mimo listopada, w Bieszczadach rozgościła się już zima. Wszystko to ubarwił wschód słońca. Relację przeczytasz klikając tutaj:

Czytaj

 

Pierwsze widoki są urzekające. Superksiężyc i ośnieżona Połonina Wetlińska
Z każdą chwilą robi się coraz jaśniej. Uwielbiam te moje oczywistości. W końcu na tym polega "wschód"
Ponad granica lasu jest już pięknie. Mała i Wielka Rawka w tle
Magia Bieszczadów na zdjęciu
Na połoninie okazuje się, że widoczność jest rewelacyjna
No nie powiecie mi, że zima jest brzydka
Coraz bliżej wschodu, więc trzeba mocno przyspieszyć
Zbieram w sobie siły i pędze na szczyt, by zdążyć przed pierwszymi promieniami
Miejscami śnieg jest naprawde głęboki, co wcale nie ułatwia zadania
Wydawało się, że chmury trochę popsuły dzisiejszy spektakl
Kilka kroków i będę miał panoramę we wszystkich kierunkach
Oto jest i słońce
Promienie zaczynają muskać okoliczne wzniesienia
Wisienka na torcie tamtego dnia. Tatry widziane z odległości około 180 km
Widoki są kapitalne. Wystarczy dodać, że na prawo od Tarnicy znajdują się Gorgany, odległe o ponad 100 km
Mała i Wielka Rawka witają nowy dzień, a z mojej twarzy nie znika uśmiech
Rzut oka w stronę Połoniny Wetlińskiej. Tam też jest ciekawie
Słońce coraz odważniej wkracza w doliny
Jest kompletnie bezwietrzenie, co pozwala w spokoju cieszyć się widokami
Później pójdę tam, ale póki co, uważnie oglądam otoczenie
Wreszcie przydał się statyw
Połonina Wetlińska już też w słońcu
Zbliżenie na Tatry. Żałuję, że nie zabrałem teleobiektywu
Gdzie wzrokiem sięgnąć, tam bezkres przestrzeni
Cicho i klimatycznie
Połonina Caryńska o wschodzie. I ja
Promienie słońca oświetlają złotym blaskiem doliny. Bajka
Jeszcze chwila na górze i pora realizować drugi punkt dnia
Połonina Wetlińska i Superksiężyc. Miło oglądać to na żywo
Oznaki zimy coraz bardziej widoczne
Tam gdzie pochmurno, kolory już nie imponują
No to wracam, ale nie zamierzam się spieszyć
Na deser jeszcze Kralova Hora, czyli Tatry, ale Niżne. To ta biała "kopka" na środku. Dystans przekracza 180 km!
Po śladach na dół
Powolutku przed siebie
Pogoda dopisuje, a ja spacerowym tempem zmierzam na parking
Wokół biało
Ośnieżone drzewa to coś, co naprawdę lubię
Mała zabawa z nowym szkłem
Tam już byłem. Niby nie tak dawno, a perspektywa już zupełnie inna
Wetlińska w zimowej szacie
Zmierzam teraz w stronę Małej Rawki
Bajkowe otoczenie Bacówki pod Małą Rawką
Wreszcie mijam kogoś na szlaku. Na "cześć" nie odpowiedział. Gbur
Leniwie zaczynam piąć się do góry
Im wyżej, tym ciekawiej
Powyżej pewnej granicy, zima rozgośiła się na dobre
Bajkowy tunel wyprowadzi mnie aż na Małą Rawkę
Cisza, spokój i klimat rodem z baśni
Jeszcze kawałeczek. Nie narzekam
Znów jestem na połoninie i od razu zabieram się za podziwianie otoczenia
Pomimo późnej pory ciągle świetnie widać Tatry
Warunki są piękne
Droga na Wielką Rawkę po prostu zachwyca, więc idę spacerowym tempem
Nie taka zima zła
Wielka Rawka i jedyni napotkani tam turyści
Rzut oka w stronę ukraińskich gór, w tym odległych o blisko 100 km Gorganów
Rzucam jeszcze ostatnie spojrzenie w stronę Tarnicy i kończę ten cudowny dzień schodząc na parking
×