Bieszczady witają zimę - Połonina Caryńska i Wielka Rawka - Mateusz Stawarz – Zieloni w podróży

Galeria zdjęć z wycieczki na Połoninę Caryńską i Wielką Rawkę. Mimo listopada, w Bieszczadach rozgościła się już zima. Wszystko to ubarwił wschód słońca. Relację przeczytasz klikając tutaj:

Pierwsze widoki są urzekające. Superksiężyc i ośnieżona Połonina Wetlińska

Z każdą chwilą robi się coraz jaśniej. Uwielbiam te moje oczywistości. W końcu na tym polega "wschód"

Ponad granica lasu jest już pięknie. Mała i Wielka Rawka w tle

Magia Bieszczadów na zdjęciu

Na połoninie okazuje się, że widoczność jest rewelacyjna

No nie powiecie mi, że zima jest brzydka

Coraz bliżej wschodu, więc trzeba mocno przyspieszyć

Zbieram w sobie siły i pędze na szczyt, by zdążyć przed pierwszymi promieniami

Miejscami śnieg jest naprawde głęboki, co wcale nie ułatwia zadania

Wydawało się, że chmury trochę popsuły dzisiejszy spektakl

Kilka kroków i będę miał panoramę we wszystkich kierunkach

Oto jest i słońce

Promienie zaczynają muskać okoliczne wzniesienia

Wisienka na torcie tamtego dnia. Tatry widziane z odległości około 180 km

Widoki są kapitalne. Wystarczy dodać, że na prawo od Tarnicy znajdują się Gorgany, odległe o ponad 100 km

Mała i Wielka Rawka witają nowy dzień, a z mojej twarzy nie znika uśmiech

Rzut oka w stronę Połoniny Wetlińskiej. Tam też jest ciekawie

Słońce coraz odważniej wkracza w doliny

Jest kompletnie bezwietrzenie, co pozwala w spokoju cieszyć się widokami

Później pójdę tam, ale póki co, uważnie oglądam otoczenie

Wreszcie przydał się statyw

Połonina Wetlińska już też w słońcu

Zbliżenie na Tatry. Żałuję, że nie zabrałem teleobiektywu

Gdzie wzrokiem sięgnąć, tam bezkres przestrzeni

Cicho i klimatycznie

Połonina Caryńska o wschodzie. I ja

Promienie słońca oświetlają złotym blaskiem doliny. Bajka

Jeszcze chwila na górze i pora realizować drugi punkt dnia

Połonina Wetlińska i Superksiężyc. Miło oglądać to na żywo

Oznaki zimy coraz bardziej widoczne

Tam gdzie pochmurno, kolory już nie imponują

No to wracam, ale nie zamierzam się spieszyć

Na deser jeszcze Kralova Hora, czyli Tatry, ale Niżne. To ta biała "kopka" na środku. Dystans przekracza 180 km!

Po śladach na dół

Powolutku przed siebie

Pogoda dopisuje, a ja spacerowym tempem zmierzam na parking

Wokół biało

Ośnieżone drzewa to coś, co naprawdę lubię

Mała zabawa z nowym szkłem

Tam już byłem. Niby nie tak dawno, a perspektywa już zupełnie inna

Wetlińska w zimowej szacie

Zmierzam teraz w stronę Małej Rawki

Bajkowe otoczenie Bacówki pod Małą Rawką

Wreszcie mijam kogoś na szlaku. Na "cześć" nie odpowiedział. Gbur

Leniwie zaczynam piąć się do góry

Im wyżej, tym ciekawiej

Powyżej pewnej granicy, zima rozgośiła się na dobre

Bajkowy tunel wyprowadzi mnie aż na Małą Rawkę

Cisza, spokój i klimat rodem z baśni

Jeszcze kawałeczek. Nie narzekam

Znów jestem na połoninie i od razu zabieram się za podziwianie otoczenia

Pomimo późnej pory ciągle świetnie widać Tatry

Warunki są piękne

Droga na Wielką Rawkę po prostu zachwyca, więc idę spacerowym tempem

Nie taka zima zła

Wielka Rawka i jedyni napotkani tam turyści

Rzut oka w stronę ukraińskich gór, w tym odległych o blisko 100 km Gorganów

Rzucam jeszcze ostatnie spojrzenie w stronę Tarnicy i kończę ten cudowny dzień schodząc na parking

Używamy plików cookie w celu optymalizacji korzystania ze strony oraz w zakresie zbierania statystyk i analizowania ruchu. Udostępniamy również informacje o korzystaniu z witryny naszym partnerom w zakresie mediów społecznościowych, reklam i analiz. View more

Zgadzam się

Nie zgadzam się